In de Startnota heeft het kabinet vastgelegd hoeveel er in elk jaar maximaal kan worden uitgegeven. Dat heet het uitgavenplafond. Hiervoor is een verdeling gemaakt in drie deelplafonds: Rijksbegroting, Sociale zekerheid en Zorg. In paragraaf 3.1 is reeds aangegeven dat het niet wenselijk is om nood- en steunmaatregelen corona op dezelfde manier te behandelen als reguliere uitgaven onder het uitgavenplafond. Daarom gaan de nood- en steunmaatregelen buiten het reguliere uitgavenplafond om. Deze paragraaf geeft inzicht in de belangrijkste mutaties van de reguliere uitgaven. Daarnaast wordt het niveau van de reguliere uitgaven getoetst aan het uitgavenplafond voor de reguliere uitgaven. Paragraaf 3.4 bevat een actueel overzicht van de nood- en steunmaateregelen.

Tabel 3.2 laat zien dat het niveau van de totale reguliere uitgaven in 2021 4,3 miljard euro hoger is dan het totale uitgavenplafond. De uitgaven onder het deelplafond Rijksbegroting en Sociale Zekerheid vallen hoger uit dan in de Startnota voorzien en de uitgaven onder het deelplafond Zorg vallen lager uit. De overschrijding van het totale uitgavenplafond ontstaat doordat bestaand beleid duurder uitvalt en doordat het kabinet middelen beschikbaar heeft gesteld voor maatschappelijke gevolgen die niet kunnen wachten op een nieuw kabinet. Dat gaat onder andere om middelen naar aanleiding van de kabinetsreactie op de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag (POK) en middelen voor schade en herstel in Groningen.

De mutaties per deelplafond worden in deze paragraaf verder toegelicht. In bijlage 1 Meerjarig beeld en in de suppletoire begrotingen worden de mutaties ten opzichte van Miljoenennota 2020 in meer detail toegelicht.