Nederland is een groot voorstander van automatische uitwisseling van (bank-) gegevens tussen landen. Automatische gegevensuitwisseling is een effectiever middel in de strijd tegen zwartsparen en andere vormen van belastingfraude dan de traditionele gegevensuitwisseling. Bij de traditionele gegevensuitwisseling moet in individuele gevallen een afzonderlijk verzoek worden gedaan. Nederland heeft zich daarom een pleitbezorger van automatische gegevensuitwisseling getoond in onder meer de G20 en in de OESO-discussie over de afschaffing van het fiscale bankgeheim. Vanzelfsprekend wil Nederland zelf ook voldoen aan de standaarden die het van andere landen verwacht. Daarom is de Wet op de internationale bijstandsverlening bij de heffing van belastingen (WIB) nogmaals tegen het licht gehouden. Deze wet biedt de grondslag voor de gegevensverstrekking door Nederland. De nadere toetsing van deze wet heeft geleid tot een beperkt aantal wijzigingen van meer technische aard. Daarnaast stelt het kabinet ook een wijziging voor ter verbetering van de automatische gegevensverstrekking door Nederland aan andere landen. Deze wijzigingen passen bij het pakket maatregelen gericht op constructie- en fraudebestrijding in het Belastingplan 2011 en zijn daarom opgenomen in dit wetsvoorstel. Daarmee is tevens een spoedige inwerkingtreding mogelijk, hetgeen wenselijk is gelet op het Nederlandse belang om het instrument van de automatische gegevensuitwisseling breed te kunnen inzetten tegen zwartsparen en andere vormen van belastingfraude.