Het bevorderen van een goed functionerende internationale rechtsorde inclusief gastlandbeleid, met een blijvende inzet op mensenrechten, als integraal onderdeel van het buitenlandbeleid.

Een sterke rechtsorde en eerbiediging van mensenrechten maken de wereld stabieler, veiliger, vrijer en welvarender. Dit vereist goed functionerende internationale instellingen en organisaties met een breed draagvlak en voortdurende inzet tegen straffeloosheid. De positie van Nederland als gastland voor Internationale Organisaties (IO’s) en diplomatieke missies, in het bijzonder organisaties met een mandaat op het gebied van vrede en recht, biedt een goed uitgangspunt voor de bevordering van de ontwikkeling van internationale rechtsorde. Deze rechtsorde is onlosmakelijk verbonden met universele mensenrechten. De bevordering van mensenrechten is een kernelement van het Nederlands buitenlandbeleid.

De regering zet zich concreet in voor de volgende prioritaire thema’s: vrijheid van meningsuiting (off- en online), de vrijheid van religie en levensovertuiging, gelijke rechten voor vrouwen en meisjes, mensenrechtenverdedigers, gelijke rechten voor lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgender en intersekse personen, en de internationale rechtsorde/strijd tegen straffeloosheid. Daarnaast heeft Nederland de verantwoordelijkheid de in Nederland gevestigde instellingen te ondersteunen opdat deze onafhankelijke, veilig en efficiënt kunnen functioneren.

De minister van Buitenlandse Zaken is verantwoordelijk voor:

Mensenrechtenbeleid

Ondanks het feit dat COVID-19 wereldwijd de mensenrechten verder onder druk heeft gezet is het gevoerde beleid conform de verwachtingen zoals vastgelegd in de begroting uitgevoerd. Nederland heeft onverminderd ingezet op de zes mensenrechtenprioriteiten met extra aandacht voor de impact van COVID-19. De World Press Freedom Conference kon, na eerder uitstel, in december toch op een innovatieve, virtuele manier plaatsvinden. Tijdens deze conferentie vond een digitale Ronde tafel met ministers plaats, op uitnodiging van minister Blok van Buitenlandse Zaken. Concrete uitkomst was dat Nederland EUR 7 miljoen uittrekt om de persvrijheid en veiligheid van journalisten wereldwijd te bevorderen, in samenwerking met UNESCO en de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties.

Verder bleef behoud en versterking van het VN-mensenrechtensysteem voor Nederland onverminderd prioriteit. Een goed functionerend VN-mensenrechtensysteem biedt voor Nederland aanvullende mogelijkheden om de mensenrechtenprioriteiten te bevorderen. Als actief lid van de VN Mensenrechtenraad heeft het Koninkrijk onder meer bijgedragen aan de vrijheid van meningsuiting, bescherming van journalisten en toegang tot informatie. Daarnaast heeft Nederland bijgedragen aan de verbreding van het draagvlak voor een verplichte verantwoording in de AVVN van kandidaten voor lidmaatschap van de Mensenrechtenraad. In december 2020 is Nederland verkozen tot lid van de VN Peacebuilding Commission (PBC). Vanwege de positie als topdonor aan de VN tussen 2017 en 2019 kon Nederland aanspraak maken op deze zetel. In 2021 en 2022 zal Nederland actief deelnemen aan de PBC, een commissie waar 31 landen, de Afrikaanse Unie (AU), de EU en Internationale Financiële Instellingen met elkaar spreken over inzet op vredesopbouw in met name Afrikaanse landen.

Gastlandbeleid

Zoals vermeld in de begroting voor 2020, beoogt Nederland een grootschalige en integrale renovatie van het Vredespaleis in Den Haag om de huisvesting van het Internationaal Gerechtshof en het Internationale Hof van Arbitrage in het gebouw op veilige en toekomstbestendige wijze te realiseren. In 2020 is verdere vertraging opgelopen in de voorbereidingen van deze renovatie waardoor de beoogde startdatum verder vooruit geschoven zal moeten worden (Kamerstuk 3500-V-71/2020D34567). In 2021 zullen afspraken gemaakt moeten worden over de zeggenschap over het gebouw en de tijdelijke uithuizing van beide hoven om het proces weer in goede banen te kunnen leiden.

Verplichtingen

Het verplichtingenbudget nam in 2020 uiteindelijk af. In de eerste suppletoire begroting en de tweede suppletoire begroting namen de verplichtingen toe. De uiteindelijke afname wordt met name veroorzaakt door een verlaging van het verplichtingenbudget van het mensenrechtenfonds. Deze verplichtingen zijn doorgaans kortlopend en vanwege de coronacrisis zijn de budgetten niet volledig uitgegeven (zie voor een nadere toelichting uitgaven artikel 1.2).

Uitgaven

Artikel 1.2

Binnen dit artikelonderdeel zijn de uitgaven per saldo verhoogd, maar de verhoging is uiteindelijk lager dan in de tweede suppletoire begroting gemeld. Dit komt voornamelijk door lagere uitgaven op mensenrechten. Vanwege de coronacrisis enkele posten niet is gelukt hun budgetten volledig te besteden. De World Press Freedom Conference 2020 is begin december gehouden en hiervoor waren de uitgaven lager dan begroot. Daarnaast schuift een deel van de uitgaven als eindejaarsmarge door naar 2021 als gevolg van uitgestelde betalingen.

Artikel 1.3

Het budget voor gastlandbeleid is toegenomen in de eerste suppletoire begroting en afgenomen in de tweede suppletoire begroting. Ten opzichte van de tweede suppletoire begroting zijn de uitgaven lager dan verwacht. Dit komt voornamelijk doordat een deel van het subsidiebudget voor de Carnegiestichting via de eindejaarsmarge wordt doorgeschoven naar 2021.